Kıyıköy

Bütün yaz eşimle gitmeyi düşünmüştük ama bir türlü fırsat olmadı. Derken geçen hafta pazar günü İfsak'ın ( İstanbul Fotoğraf ve Sinema Amatörleri Derneği ) düzenlediği fotoğraf gezisi ile gitme fırsatı buldum Kıyıköy'e. Hava yağmurlu olmasına rağmen hepimiz için doğaya, doğallığa, balığa ve fotoğrafa doyduğumuz bir gezi oldu.

Kıyıköy, Trakya'nın Karadeniz kıyılarında, Kırklareli'ne bağlı küçük ama şirin bir köy. İstanbul' a yaklaşık 164 km, Kırklareli - Vize'ye 40 km uzaklıkta bulunan Kıyıköy, antik çağlardan bu yana varlığını sürdüren bir yerleşim merkezi. Buraya gelmek için takip etmeniz gereken güzergah; Tem Otobanın'dan Çerkezköy çıkışından çıkıp, Organize - Saray istikametini takip ederek Saray'a gelmeniz ve çok fazla ilerlemeden , yaklaşık 1 km sonra göreceğiniz Kıyıköy tabelasından içeri girmek olacaktır. Biraz virajlı ama yemyeşil bir yolda yapacağınız bu yolculuğun sonunda Kıyıköy'e varmış olacaksınız.

Kıyıköy, her iki yanından akarak denize ulaşan " Pabuç " ve " Kazan " adlı derelerin arasında kalan yüksek bir tepede kurulmuş. Karadeniz'e kıyısı olması sebebiyle, onun hırçın dalgalarından fazlasıyla nasibini almış ve hala almakta olan bir köy burası. Köyün girişinde eski zamanlardan kalma surlar karşılıyor insanı. Köye giriş yapabilmek için muhakkak bu surların içinden geçmeniz gerekiyor. Köy meydanı çok büyük değil ama aracınızı park etmede sıkıntı yaşamayacağınız kesin. Kıyıköy, yüksek bir tepede olduğu için, limanı aşağıda kalıyor. Liman manzarası, gayet güzel ve liman oldukça kalabalık. Balıkçı tekneleri o gün denize açılmamış balık olmadığından. Anlayacağınız balıkçılar pek keyifli değillerdi. Limana ister arabanızla isterseniz yürüyerek gidebilirsiniz. Liman'a karşı Kıyıköy Köşk Restaurant - Tevfik'in Yeri'nde balık yiyebilirsiniz. Ortalama büyük balık fiyatları ( Lüfer mesela ) 15-20,-TL arasında değişiyor. Karides Güveç ve Kalamar da bulabilirsiniz. Ama İstanbul'da yediklerimizden biraz farklı geliyor Karides Güveç; sadece pul biber ve tereyağ ile. İçki servisleri de bulunuyor. Hatta mekanın içinde çok şirin bir şömine bile mevcut.

Köyün tepede bulunan fenerinden Kıyıköy'ün her iki tarafını da görmek mümkün. Köyün bir tarafı liman diğer tarafı ise kumsal . Kumsalı çok büyük değil ama ilerledikçe güzel koylar ve kumsallar bulabilmeniz mümkün. Kumsalın hemen yanından denize kavuşan dere, insana bir anda Ağva'yı hatırlatıyor. Derenin kenarında da köye uygun bir balık restaurant'ı var. Eskiden oraya sandalla gidilirken şimdi tahta köprüden geçerek gidebiliyorsunuz. Kumsaldan merdivenlerle köye çıkabilmeniz mümkün bu arada. Bu dik ve biraz uzun merdivenleri çıkarken arada durup manzaraya bakmayı veya banklarda oturup nefes almayı unutmayın.

Kıyıköy'de pek çok anıt kaya ve derin mağaralar mevcut. Bunlara en iyi örnek Aya Nicola ( Hagia Nicola )Manastırı. VI. yüzyıl Jüstinyen Dönemi'ne ait ve kayalara oyulmak suretiyle oluşturulmuş olan manastırın zemin katı Kilise, daha aşağıdaki bodrum katı ise Ayazma'dır. Manastır'dan geriye pek bir şey kalmamış olsa da, köyün eski dönemlerden kaldığının kanıtı olmaya yeterli görünüyor.

Koruma altındaki köyde herkes oldukça rahat. Köye olan ilgiye, fotoğraf çekimlerine ve ziyaretçilere alışmışlar. Hatta köydeki köpekler bile bu durumu kabullenmiş görünüyor. Gruplar halinde yaptığımız gezide, her gruba neredeyse 4-5 tane köpek düşüyordu. Sizi çok fazla rahatsız etmeyen köpeklerin tek istediği birazcık onlarla oynamanız. Anında kendilerini size teslim etmeye hazırlar.

Her mevsim ayrı bir tat bulabileceğiniz Kıyıköy, hafta sonu alternatifleri için listenize alabileceğiniz bir yer. Temiz hava, bol oksijen, yanında balık denemeye değer.

Bir hafta sonunuzu ayırmanız dileğiyle...